Για να απολαύσει κανείς ένα καλό κρασί δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις, εξειδίκευση ή φοβερή ‘μύτη’. Κάποια βασικά βήματα γευσιγνωσίας και εμπιστοσύνη στη γεύση μας ειναι ότι χρειάζεται!
Το πρώτο βήμα είναι η όψη αφού ήδη μόλις δούμε ένα ποτήρι κρασί έχουμε ξεκινήσει να το επεξεργαζόμαστε.
Κρατάμε λοιπόν το ποτήρι μας και παρατηρούμε 3 βασικές παραμέτρους:
- Χρώμα, ένταση και απόχρωση
- Διαύγεια
- Ρευστότητα (ιξώδες)
Χρώμα, ένταση και απόχρωση
Το χρώμα του κρασιού καθορίζεται από πολλές παραμέτρους όπως είναι η ποικιλία των σταφυλιών, η διάρκεια εκχύλισης των στέμφυλων, η διάρκεια ωρίμανσης / παλαίωσης και η οξείδωση.
Για παράδειγμα, το χρώμα στα κόκκινα και στα ροζέ κρασιά προέρχεται από την εκχύλιση των φλοιών στον χυμό. Όσο περισσότερο μείνει το κρασί σε επαφή με τους φλοιούς, τόσο πιο έντονο χρώμα θα πάρει. Τυπικά, τα λευκά κρασιά δεν μένουν σε επαφή με τους φλοιούς. Τα ροζέ μένουν σε επαφή για μερικές ώρες (5-12) ενώ τα κόκκινα κρασιά μένουν με τους φλοιούς καθ’όλη τη διάρκεια της ζύμωσης.
Ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει το χρώμα είναι η παραμονή σε βαρέλι. Ένα φρέσκο λευκό κρασί θα έχει πιο ανοιχτή απόχρωση από ένα κρασί που έχει ωριμάσει σε βαρέλια.
Διαύγεια
Η διαύγεια ενός κρασιού σχετίζεται με την επεξεργασία, την παλαίωση και τη συντήρησή του.
Ένα θολό κρασί μπορεί να προέλθει είτε λόγο ελλιπούς επεξεργασίας του στο οινοποιείο είτε λόγω φυσικοχημικών και βιοχημικών αλλαγών κατά την παραμονή του στη δεξαμενή ή τη φιάλη.
Ρευστότητα
Η ρευστότητα ενός κρασιού σχετίζεται με την περιεκτικότητα του σε αλκοόλη, σάκχαρα αλλα και με την ύπαρξη σωματιδίων στο κρασί. Κουνώντας το ποτήρι μας, αν παρατηρήσουμε ‘δάκρυα΄ να σχηματίζονται στα τοιχώματά του, μας μαρτυρούν υψηλο αλκοολικό βαθμό.
Φυσικά, ρόλο παίζει και η περιεκτικότητα σε σάκχαρα. Έχετε σίγουρα παρατηρήσει ότι ένα γλυκό κρασί, όπως για παράδειγμα το Vinsanto είναι εμφανώς πιο «παχύρευστο» από ένα ξηρό.
